Toen God klaar was met het schapen van de wereld, en de zondeval al lang en breed zijn werk gedaan had, kwam de mensheid op het idee dat het teveel vrije tijd had. En geheel tegen de wens van uw auteur in, werd er toen besloten dat deze vrije tijd opgevuld diende te worden met allerhande bezigheden. Zoals reeds door mij verteld is, werd de tijd voor kinderen opgevuld door de nutteloze instituten des onderwijses.
Ontstaan der bezigheidsdingen
Daar niet alle volwassen mensen zich konden laven aan de bezigheden die het onderwijs met zich meebracht, was het taak voor deze mensen ook enig onderhoudt des tijds te verzinnen. Hier werd al snel wat op gevonden. Daar mensen zich begonnen te storen aan andere lieden die doodgingen van de honger, werd er besloten tot de oprichting van een voedselvoorzieningsgebeuren naar vroeg Egyptisch concept.
Nu de agrarische sector vol in bloei stond, begonnen mensen met wat minder groene vingers en zonder enige aanleg tot onkruid wieden te broeden op welke manier ze uit deze bloeiende situatie enig geldig gewin konden maken. Deze lieden begonnen zich toe te leggen op de handel in levensmiddelen. Aldi handelsmensen kwamen van Heijn en ver om bij de boeren in te kopen, Plus ze ook nog eens het vel over de oren te trekken, om Jumbo winsten te behalen. Zo ontstond de handelssector.
Ontstaan der onzinnige dingen
Na het ontstaan van de handel veranderde er een poosje niet zoveel. Totdat de eerste kinderen de leeftijd van het volwassen worden hadden bereikt en van school afkwamen. Met een diploma beeldende kunst op zak, kwam het bij deze jongvolwassenen op dat deze wereld meer nodig had dan alleen de twee sectoren handel en landbouw. Zo versplinterde de wereld die ooit nog goed genoemd werd in allerhande onbelangrijke facetten. Mensen gingen zich toeleggen op vreselijk nutteloze bezigheden als orthopedagogie, scheepsbouwkunde, communicatie, verzekeringen, ziekenzorg, etc. Maar het meest nutteloze van alles zijn wel de beroepen die te maken hebben met economie! Maar hierover zal ik in een te volgen stuk verder uitweiden.
Vrijentijd
Afijn duidelijk is nu dat de mens voor zijn persoontje een hele keur aan bezigheden heeft bedacht die hij duidt onder de naam werk. Een ontdekking die de mensheid echter deed sidderen was dat er naast werktijd, etenstijd en slaaptijd nog tijd overbleef. Daar de wereld op dat moment nog niet zo overbevolkt was bezigde men zich toen maar met het bijmaken van nieuwe mensjes. Dit noemde men vrijentijd. Toen de wereld echter een beetje vol begon te geraken, werd deze bezigheid tot een lager pitje teruggedraaid, de naam bleef echter bestaan ware het niet dat men het verbasterd heeft tot vrije tijd.
Nu de mens echter deze tijd niet meer op waarde weet te schatten, moest er een andere invulling voor worden bedacht. En in al zijn geniaalheid heeft de mens besloten over te gaan tot het bedenken van spelletjes. Zelfs de zondeval zelf had niet durven dromen dat de mens ooit zo ver zou afglijden. Wat het meest schandalige van spelletjes is, is dat de gene die gewoon duidelijk de beste is, maar zelden wint. Ook dit wordt door uw auteur beschouwd als puur kwaad!
Onrecht!
Een gevolgtrekking van deze onrechtmatigheid is dat puur slimme en dappere zielen die zich laten drijven door rechtvaardigheid, zich genoopt zien hun zachtaardige persoonlijkheid vaarwel te zeggen en over te gaan op de drieste maatregelen genaamd 'vals spel' en het bijbehorende vertoon van 'niet tegen het verlies kunnen'. Maar dat vind ik dikke onzin. Juist deze mensen die door aanhangers van duivelse spelletjes worden beticht van onsportief gedrag zijn de mensen die juist extra hun best doen het spel goed te laten verlopen. Dit komt omdat deze slimme en dappere lieden er alles voor over hebben het spel rechtvaardig te laten verlopen. Daar rechtvaardigheid niet voorkomt in het vocabulaire van een spel en veelal ook niet in die van de spelers van het spel, worden deze goede zachtaardige mensen vaak geheel ten onrechte beschimpt en uitgejouwd. Schande!
Een voorbeeld van een spel dat rechtstreeks bedacht is door het kwaad zelve is padvinderen. Uw auteur heeft zich door lange studies te getroostten inzicht weten te verschaffen hoe dit spel op de meest correcte manier gespeeld dient te worden. En wat blijkt, als een volleerd kaarttovenaar toont uw auteur zijn buitengewone kunsten. Tot zover niks mis natuurlijk. Maar nu komt het, uw auteur mocht het spel niet winnen, NEEN met slecht 1 punt verschil werd er verloren, en dat van een troela die zelfs het benul nog niet heeft van wat het verschil is tussen een 4 en een appel. U begrijpt dat uw auteur een slapeloze nacht heeft gehad. Al liggende op zijn dekens overdacht hij zijn speelwijze tot de conclusie komend dat hij toch zeker alles goed had gedaan. Met dikke wallen onder de ogen toog uw auteur de volgende dag met hernieuwde moed richting speeltafel. Ook ditmaal was onze spelvirtuoos weer onnavolgbaar in zijn kunsten. Echter! Jawel, wederom werd er met slechts 1 puntje verloren. Het huis was te klein!
Belangrijk
Moraal van het verhaal is wel zo'n beetje dat spelletjes er alleen maar zijn om verdeeldheid te zaaien. Want in plaats van dat mensen hun bewondering voor uw auteurs grote klasse toonden, werd deze er enkel op geattendeerd dat ie zich niet zo moest aanstellen en eens wat 'beter tegen zijn verlies moest kunnen'. Belachelijk!!
Nu weer terug naar waar het om draait. We zijn bij de vier manieren van tijdsgebruik: Slaaptijd, , Etenstijd, Werktijd en Vrije Tijd. Precies in volgorde van meest nuttige tot meest zinloze tijdsbesteding. Daarom wordt het tijd dat de mens tot bezinning komt en zich weer gaat toeleggen op waar het allemaal om draait, namelijk etens- en slaaptijd. Want alleen als de mens zich slechts daar mee bezighoudt zal die pas echt gelukkig worden.